Na jaren van strijd en succes op de fiets ontdekt Wout van Aert waar geluk, vrede en herontdekking door zijn oude fiets in actie te zien, dankzij een krachtig keerpunt in zijn leven.
In de wereld van het elitewielrennen is Wout van Aert een begrip geworden – beroemd om zijn tomeloze inzet, onvergetelijke overwinningen en hartverscheurende tegenslagen. Maar achter de glimlachen op het podium en de adrenalinepompende wedstrijden, heeft de Belgische superster jarenlang te maken gehad met mentale vermoeidheid, tomeloze druk en persoonlijke twijfel. Nu, in een stille maar diepgaande onthulling, deelt Van Aert dat hij onlangs zijn passie voor de sport heeft herontdekt – niet door te racen, maar door simpelweg te gaan zitten en oude beelden van zichzelf te bekijken.
De aanleiding voor dit moment van introspectie? De aanstaande geboorte van zijn derde kind. Terwijl Wout en zijn vrouw Sarah De Bie zich voorbereiden op een nieuwe gezinsuitbreiding, merkte Van Aert dat hij meer dan ooit tevoren tot rust kwam en nadacht. “Ik begon oude koersen van jaren geleden te kijken – Strade Bianche, Milaan-San Remo, de etappes van de Tour – en ik zag iemand die hongerig, onverschrokken en diep verliefd was op het wielrennen”, vertelde Van Aert aan een Belgisch medium. “Het herinnerde me eraan waarom ik ooit ben begonnen met wielrennen. Niet voor de roem of de druk, maar voor de liefde voor snelheid, de vrijheid en de strijd.”
De recente blessures van de 30-jarige en de emotionele tol die hij moest betalen om jaar na jaar topprestaties te leveren, deden hem twijfelen aan zijn plaats in de sport. Sommigen in de omgeving van de Jumbo-Visma-renner speculeerden zelfs dat hij vervroegd zou stoppen of een lange pauze zou nemen. In plaats daarvan kiest Van Aert voor een meer spirituele reset. “Die fragmenten bekijken met mijn zoon op schoot, wijzend en roepend: ‘Dat is papa!’ – dat veranderde iets in me. Het gaf me rust”, zei hij met een zachte glimlach.
Deze herontdekking kwam op een cruciaal moment. Van Aerts seizoen 2024 werd getekend door tegenslagen, waaronder een valpartij tijdens de voorjaarsklassiekers en een teleurstellende afwezigheid in de Tour de France. In plaats van een overhaaste comeback te maken, koos hij ervoor om een langzamere, meer doelbewuste route terug naar de fiets te nemen. Hij heeft zelfs openlijk gesproken over een mogelijke herziening van zijn doelen: minder focussen op winnen en meer op “genieten van elke rit, elke trainingsdag, elke keer dat ik inklik”.
Goede vrienden zeggen dat de verandering bij Van Aert zichtbaar is. “Hij is nu meer ontspannen”, zei een teamgenoot. “Hij lacht meer, hij praat over het plezier van het fietsen in plaats van over de stress van de resultaten. Het is alsof hij zichzelf heeft hervonden.”
Voor fans van Wout van Aert biedt deze evolutie iets nog inspirerenders dan een sprintzege: een man die vrede heeft met zijn reis, zijn nalatenschap omarmt en laat zien dat echt geluk soms niet voortkomt uit vooruitkijken, maar uit terugkijken.
En dus, hoewel de toekomst van Van Aerts wielerkalender onzeker blijft, is één ding duidelijk: hij fietst niet alleen meer om te winnen, maar om te herinneren, opnieuw contact te maken en te herontdekken wat wielrennen altijd voor hem heeft betekend: vrijheid, vreugde en een liefde die nooit vervaagt.
Be the first to comment