“Ik had gewoon niets meer over in de sprint. Remco Evenepoel heeft me echt gebroken” – Wout van Aert maakt geen enkel excuus, want nipte overwinning in de Brabantse Pijl zorgt voor een lange wachttijd

Wout van Aert staat opnieuw met lege handen: Remco Evenepoel blijkt te sterk in de Brabantse Pijl

Het wachten van Wout van Aert op zijn eerste overwinning van het seizoen 2025 duurt voort, want de Belgische ster kwam woensdag opnieuw tekort in de Brabantse Pijl. Ondanks een moedige en vastberaden rit was Van Aert niet in staat de beslissende stootkracht van Remco Evenepoel te evenaren, die hem in de eindsprint na een meedogenloos duel op de glooiende Vlaamse wegen had overklast.

 

Na de wedstrijd gaf Van Aert openhartig toe dat hij geen excuses meer had. “Ik had gewoon geen tijd meer in de sprint. Remco heeft me echt gebroken”, zei de renner van Visma-Lease a Bike. “Hij was sterker. Ik heb alles gegeven, maar uiteindelijk was ik helemaal leeg.”

 

Het duo had de koers in zijn kenmerkende stijl geanimeerd door met nog ruim 20 kilometer te gaan weg te rijden van het uitgedunde peloton. Door de soepele samenwerking werd al snel duidelijk dat de overwinning tussen de twee Belgische supersterren zou liggen. Evenepoel, bekend om zijn agressieve koers en solokracht, zette een hoog tempo neer op de laatste beklimmingen en stelde Van Aerts veerkracht herhaaldelijk op de proef.

 

Van Aert, wiens klassiekercampagne getekend is door ziekte en pech, zette alles op alles om Evenepoels wiel vast te houden, maar de inspanning eiste zijn tol. Toen de beslissende sprint bergop in Overijse kwam, had de Jumbo-Visma-renner simpelweg niets meer om uit te dagen. Evenepoel kwam met zijn kenmerkende kracht weg, waardoor Van Aert genoegen moest nemen met een bitterzoete tweede plaats.

 

Het resultaat verlengt Van Aerts zegeloze reeks, een zeldzame droge periode voor een van de meest consistente renners in de wielersport. De Belg is openhartig geweest over zijn moeite om weer op krachten te komen na een verstoorde seizoensstart, inclusief blessureleed in de winter. Ondanks zijn zichtbare frustratie bleef Van Aert na de wedstrijd filosofisch.

 

“Ik weet dat mijn conditie verbetert”, zei hij. “Dat ik tot het einde met Remco kon vechten, is een goed teken. Natuurlijk wilde ik winnen, maar ik moet eerlijk zijn: vandaag was hij gewoon beter.”

 

Voor Evenepoel markeert de overwinning opnieuw een indrukwekkend voorjaarssucces, waarmee hij zijn vorm aanscherpt voor de komende Ardennenklassiekers. Voor Van Aert gaat de jacht op de overwinning onverminderd door – en met wedstrijden als Luik-Bastenaken-Luik nog in het verschiet, hoopt hij dat zijn vorm op het juiste moment piekt.